Οι σύγχρονες κοινωνίες επιτάσσουν ένα συγκεκριμένο μοντέλο διατροφής, εναρμονισμένο με
το γενικότερο τρόπο ζωής, το οποίο διέπεται από πολύ συγκεκριμένες έννοιες: ΓΡΗΓΟΡΑ,
ΕΥΚΟΛΑ, ΜΑΓΙΚΑ. Ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ, ότι θα ερχόταν η στιγμή που ο
πολύτιμος «αρωγός» της υγείας μου (τα μέσα μαζικής ενημέρωσης) θα μου αποκάλυπτε τις
μαγικές ιδιότητες μερικών μικροσκοπικών φρούτων, των οποίων το όνομα ξεκινάει με πολλά
συνθετικά (γκότσι κτλ) και καταλήγει με το μπέρι (μπέρι μπέρι σαν να λέμε..και εκεί η
υπερβολή σε κάτι, οδήγησε στην έλλειψη μιας βιταμίνης..).
Όλος αυτός ο κόπος και η αγωνία που βιώναμε, όταν πηδούσαμε μικρά παιδιά τα
συρματοπλέγματα για να καρπωθούμε τη λεία μας (μούσμουλα, ροδάκινα και βερίκοκα), θα
είχε αποφθεχθεί αν είχα γεννηθεί μερικά χρόνια αργότερα… Το μόνο που θα χρειαζόταν, θα
ήταν να επισκεφτώ το πλησιέστερο κατάστημα για να προμηθευτώ τα μαγικά φρούτα, τα
μαγικά χαπάκια αδυνατίσματος (και όλα τα υπόλοιπα μαντζούνια) και τόσα χρόνια να χαίρω
άκρα υγείας. Πόση ζωή και ενέργεια μου προσέφεραν όμως αυτές οι στιγμές… του
ελεύθερου παιχνιδιού, του φρεσκοκομμένου φρούτου από το κλαδί..
Τι να το κάνεις το πορτοκάλι σου λέει, όταν
«το ιπποφαές έχει 30πλάσια ποσότητα βιταμίνης C!!»
« μα λένε πως 1 ποτήρι φυσικό χυμό πορτοκάλι, μου καλύπτει τις ανάγκες σε βιταμίνη C; Τι
το θέλω το παραπάνω;»
«Το γκότζι μπέρι χωρίς καμία δόση υπερβολής, ο μικρός αυτός φρουτένιος καρπός μοιάζει
ικανός να θεραπεύσει τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα». Ναι, το γκότζι μπέρι, ο πανοραμίξ και η
σουπερμαντολίνη το καταφέρνουν αυτό…
Οτιδήποτε φέρει την υπερβολή (είτε πρόκειται για καλό είτε πρόκειται για κακό), αποτελεί
διαφήμιση άξιας λόγου και προβολής από τα ΜΜΕ. Δίπλα όμως σε όλα αυτά τα προϊόντα ή
για να το θέσουμε σε χωροταξικά καλύτερη βάση, κάτω από τις μαγικές τους ιδιότητες και με
μικρά γράμματα, δεν ξεχνάνε να κοτσάρουν και τη μαγική φράση «στο πλαίσιο μιας
ισορροπημένης διατροφής». Αυτό δηλαδή που θα έπρεπε να προηγείται, το υποβαθμίζουν σε
ήσσονος σημασίας παράγοντα. Νιώθοντας λοιπόν σίγουροι, πως μας αποκάλυψαν το μαγικό
ελιξίριο της νιότης… οδηγούμαστε στις εξής συμπεριφορές:
- Καταναλώνουμε με μεγαλύτερη συχνότητα και με λιγότερες ενοχές οτιδήποτε επιβαρύνει
την υγεία μας, με τη λογική πως το βραδάκι θα φάμε 1 χούφτα γκότζι μπέρι για να
«αποτοξινωθούμε» - Νιώθουμε ευεξία (το οποίο απέχει από την πραγματικότητα και είναι γνωστό ως φαινόμενο
placebo) - Καταλήγουμε να ξεχνάμε ή ακόμα χειρότερα να μην δοκιμάζουμε ποτέ, μια «θάλασσα» από
υγιεινά προϊόντα που έχουμε δίπλα μας, στο περιβόλι μας, στον πάγκο της λαϊκής.
Αναρωτηθήκαμε, πότε ήταν άραγε η τελευταία φορά που βάλαμε λίγο καρότο, λίγα
παντζάρια στο τραπέζι μας; Πότε ήταν η τελευταία φόρα που φάγαμε μια χούφτα σταφίδες
(ευλογημένο προϊόν του τόπου μας, για εμάς εδώ τους Κορίνθιους) με λίγα καρύδια; Κάθε
πότε στύβουμε να πιούμε 1 ποτήρι φυσικό χυμό πορτοκάλι; Έχουμε δοκιμάσει ποτέ σύκο ή
βανίλιες;
Και λοιπόν, τι γίνεται με αυτά τα σούπερ τρόφιμα; Κάνουν καλό; Κάνουν κακό; Η απάντηση
είναι όχι, πως δεν κάνουν κακό (οφείλουμε βέβαια να επισημάνουμε πως αντενδείκνυται η
κατανάλωση ορισμένων εξ αυτών, ειδικά των βοτάνων, σε συγκεκριμένες καταστάσεις, όπως
μικρά παιδιά, αυτοάνοσα νοσήματα, κύηση κτλ) αλλά είναι εκ του περισσού!!! Ας μάθουμε
να τρώμε όλα τα υπόλοιπα και μόλις το κάνουμε αυτό, ας κοιτάξουμε και για το κάτι
παραπάνω. Ας μάθουμε να τρώμε σε καθημερινή βάση 3 φρούτα, να συνοδεύουμε το φαγητό
μας με σαλάτα και μόλις το κάνουμε αυτό για ένα εύλογο διάστημα, ας δούμε τότε πως θα
νιώθουμε και αν θα παραμένει ίδια η επιθυμία για το κάτι παραπάνω! Ας κάνουμε ένα βήμα
πίσω, ας τραβήξουμε το βλέμμα από το δέντρο, για να αντικρύσουμε το δάσος των αγαθών
που υπάρχει δίπλα μας.
Συριάνος Κωνσταντίνος
Πρόσφατα σχόλια